I. Pasimula

Tatlong Maria
Ubod ng ganda
Magkakamukha
Kambal po sila

Si Cora
Talagang pilya
Masayang kasama
Palaging tumatawa

Si Inday
Parang patay
Palaging malumbay
Walang kabuhay-buhay

Si Lucy
Parang pipi
Tahimik kasi
Wala na 'kong masabi

II. Ang Ina

Si Donya Eugenia
Mahigpit ang pag-alaga
Sa ating tatlong Maria

Ni hindi itinuro
Hanggang tumanda ang tatlo
Mga bagay sa mundo
..... Bakit kamo?

Aba, ewan ko!

III. Gabi ng kasal

Di tumagal
Ang tatlo'y sabay kinasal
Pero di yata alam ang i-aasal
Sa gabi ng parangal [?]

Kaya naman.....

Sa kani-kanyang pinto
Ang Donya ay huminto
Upang pakinggan po
At mag-usyoso ng husto

Sa silid ni Cora
Panay ang halakhak
"Kay Inday naman kaya?"
Aba..... puro naman iyak

At kay Lucy
Ang Donya ay timping-timpi
Bakit walang kahuni-huni???
Ni "hu-hu-hu", ni "hi-hi-hi"

Hmmmmm.....

IV. Kinaumagahan

Intrigang-intriga
Si Donya Eugenia
Sabik na sabik --
"Kumusta ang pagtatalik?"

Unang tanong, kay Cora
"Bakit ka kagabi tumatawa?"
"Hindi niyo sinabi, mama
Nakakakiliti pala!"

Sumunod si Inday
"Puro ka iyak. Bakit ka malumbay?"
"Hindi niyo sinabi, nanay
Iyon pala'y..... super aray!"

Si Lucy, sumunod na tinunton
"Bakit kagabi, walang kaungol-ungol?"
"Di ba sabi niyo inay, mula't sapul:
DON'T TALK WHEN YOUR MOUTH IS FULL!"